'' Zapłacz, kiedy odejdzie, jeśli Cię serce zaboli, że to jeszcze za wcześnie choć może i z Bożej woli. Zapłacz, bo dla płaczących niebo bywa łaskawsze, lecz niech uwierzą wierzący, że ona nie odeszła na zawsze. Zapłacz, kiedy odejdzie, uroń łzę jedną i drugą, i - przestań nim słońce wzejdzie, bo ona nie odeszła na długo. Potem rozglądnij się w koło, ale nie w górę; patrz nisko i - może wystarczy zawołać, ona może być już tu blisko... A jeśli ktoś mi zarzuci, że świat widzę w krzywym lusterku, to ja powtórzę: ona wróci... Choć może w innym futerku. '' *** Tak mi źle, tak bardzo źle ! Serce z rozpaczy pęka ! Moja ukochana Nikole, moja ukochana sunia wczorajszej nocy odeszła. Przeżyłyśmy razem prawie 12 cudownych lat. Odeszłaś z dnia na dzień, tak nagle, tak niespodziewanie i już nic nie wypełni pustki, która po Tobie zostanie… Jeszcze rankiem na spacerku byłaś ... kwiatki wąchałaś i słonkiem się cieszyłaś ! A teraz cisza ... a teraz Ciebie nie ma ! Cieszyłaś się z każdego dnia z nami, a my z każdego dnia z Tobą. Wczoraj przeszłaś na druga stronę Tęczowego Mostu. Byłaś dzielna do samego końca. Walczyłaś z paskudną i nagłą chorobą, która przysparzała Ci tyle bólu. Diagnoza lekarza: obrzęk płuc, zwaliła mnie z nóg ! Cały wieczór i noc czuwaliśmy nad Tobą. Niestety ... liczne leki, zastrzyki, kroplówka, adrenalina, masaż serca, mata podgrzewająca, bo hipotermia przyszła ... nie pomogły ! Po dwukrotnej reanimacji, już nieprzytomna, z wzrokiem nieobecnym, a ja słuchałam, jak Twoje serduszko pomaleńku przestawało bić. Nie mogę wymazać tego obrazu ze swojej głowy ... Oczy pełne łez ... I tak boli ... Nicoluś ...byłaś najcudowniejsza. W swoim maleńkim futerku miałaś wielkie, ogromne psie serce. Zawsze wiedziałaś, kiedy było mi źle ... Przychodziłaś do mnie i patrzyłaś się na mnie tymi swoimi cudnymi oczkami, w których widziałam Twoją miłość. Nigdy nie zapomnę Twojego cudownego pyszczka. I ten Twój słodki języczek ... Parzę na parapet okna, na którym tak uwielbiałaś siedzieć Wszystko wokół Cię przypomina. Nie ma kąta w domu, w którym byś nie była. Zawsze radosna i przyjacielska do wszystkich. Mam łzy w oczach kiedy to piszę, bo bardzo za Tobą tęsknię. Ludzie mówią, że to tylko pies… Wpuszczam to jednym uchem, a drugim wypuszczam. Mogę im tylko współczuć, bo zapewne nigdy nie zaznali takiej przyjaźni i miłości, jaką może dać własnie taki „tylko pies”. Nicole była dla mnie, dla nas - przyjacielem, członkiem rodziny, była moją trzecią pociechą, moją kruszynką, radością naszego życia ! ,,Była'' ... okropne słowo !!! Nikuś moja ... jesteś i pozostaniesz w moim sercu na zawsze ! Ślady na piasku znikają, ślady w sercu pozostają na zawsze... Jak promyk słońca zgasłaś, zniknęłaś, jak sen złoty. Pozostawiłaś w sercach naszych, ogrom żalu i tęsknoty ! TĘCZOWY MOST Dokładnie ta strona Nieba jest zwana Tęczowym Mostem. Kiedy zwierzę umiera, udaje się w to specjalne miejsce, które dla nas pozostających tutaj jest niedostępne. Są tam łąki i wzgórza dla wszystkich naszych Wyjątkowych Przyjaciół, więc mogą razem bawić się i biegać. Jest mnóstwo jedzenia, wody i słońca- nasi Przyjaciele żyją w cieple i dostatku. Wszystkim zwierzętom, które były chore i stare zostaje przywrócone zdrowie i wigor; ranne i okaleczone zostają uzdrowione i są znowu silne, dokładnie takie, jakie pozostały w naszych wspomnieniach i w snach z dni minionych. Są tam szczęśliwe i zadowolone, z wyjątkiem jednej, małej rzeczy: każde z nich tęskni za kimś wyjątkowym, za kimś kto pozostał. Razem bawią się i biegają, ale przychodzi taki dzień, kiedy jedno z nich nagle zatrzymuje się i spogląda w dal. Jego błyszczące oczy patrzą uważnie; jego ciało zaczyna drżeć. Raptem oddziela się od innych, leci przez zieloną trawę, szybciej i szybciej... Poznał Cię! I kiedy Ty i Twój Przyjaciel wreszcie się spotkaliście, przytulacie się do siebie w radości ponownego połączenia- nigdy nie będziecie rozdzieleni. Deszcz szczęśliwych pocałunków na Twojej twarzy, ręce tulą ukochaną głowę, znów patrzysz w te ufne oczy, które tak dawno odeszły z Twojego życia, ale na zawsze pozostały w sercu... Razem przechodzicie przez Tęczowy Most... Bea

Myślałem czasami, że to zapomniany epizod w mojej długiej nauczycielskiej biografii, bo zostały po mnie chyba jedynie ślady na piasku drogi, którą wędrowałem codziennie do szkoły /mieszkałem w Zebrzydowej z matką i młodszym o 10 lat bratem/, okazuje się jednak, że przetrwała pamięć o moich dokonaniach, odświeżonych

Ślady na piasku. Spod austriackiego zaboru, przez wolną Polskę, tragiczny rok 1939, Starobielsk, służbę w armii generała Andersa po przymusową emigrację: Anglię, Argentynę aż do Stanów Zjednoczonych. Pogmatwane losy rodzinne, w pewnym sensie symboliczne, bo odzwierciedlające sytuację wielu polskich rodzin, z którymi historia

Twoje wypaliles w moich sercu. Misztal Myśl 7 czerwca 2010 roku, Na piasku stóp ślady zostawiam łudząc się, że ktoś je widział nim fala zrobiła swoje.

Zostaje tylko wspomnienie I ślady jej stóp, na piasku Twojego serca. m.M Myśl 25 października 2010 roku, godz. 12:14 58,0°C

ślady na piasku znikają ślady w sercu pozostaną na zawsze ~sensualna esencja~ Foto internet

Aby kod QR mógł się pojawić, należy uzupełnić w Epitafium datę pogrzebu oraz cmentarz. Do czego to służy? MARIAN SUŁKOWSKI. 88 lat. data urodzin:

Pobierz i wykorzystaj bezpłatnie zdjęcia (Ślady Na Piasku) z galerii — jest ich aż 500 000+. Codziennie tysiące nowych obrazów Do wykorzystania całkowicie za darmo Wysokiej jakości filmy i obrazy od Pexels

.